غدیر خم راویان غدیر خم


مسلمانان جهان از سراسر بلاد اسلامی، از دور و نزدیک، در حجه الوداع با پیامبر گرامی اسلام (ص) در غدیرخم حضور داشتند، و شنیدند که به امر الهی، رسول خدا (ص) حضرت امیرالمؤمنین علی ابن ابیطالب (ع) را به مقام امامت مسلمین معرفی نمود، و از همه حاضران بیعت گرفت، این حقیقت جاودانه، در دلها و تاریخ مسلمین ثبت گردید، که در آن میان گواهی 146 نفر از اصحاب و یاران پیامبر گرامی اسلام، در کتب تاریخی ثبت شده است. ام سلمه و عایشه بنت ابی بکر (همسران رسول خدا (ص))، ابو هریره دوسی، جابربن عبدالله انصاری، سعدبن ابی وقاص، سلمان فارسی و نامهای مشهور بسیاری از جمله راویان غدیر خم به شمار میآیند. نمودار مقابل راویان فراوان حدیث غدیر را نشان میدهد که در طول چهارده قرن گذشته سینه به سینه آن را روایت کردند.

راویان

غدیر در قرآن
 

در منابع مختلف به آیات و روایات متعددی در خصوص غدیر اشاره شده است که در اینجا سه آیه از قرآن کریم که در روز غدیر نازل شده است آورده شده است:

سوره مائده آیه 67

يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ ۖ وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ…..

«ای پیامبر آنچه از طرف خدا بر تو نازل شده به مردم برسان و اگر این کار را نکنی رسالت خدا تبلیغ نکردهای و خدا تو را از شر مردم حفظ خواهد کرد.

 

احادیث متواتری وارد شده که این آیه در روز غدیر در وادی غدیر خم در مورد جانشینی حضرت امیر (ع) نازل شده است. برخی از این منابع را در بخش شهادت اهل سنت در همین مجموعه بخوانید. 

سوره مائده آیه 3

الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلَامَ دِينًا ۚ

امروز دین شما را کامل نمودم و نعمت خود را بر شما تمام کردم…. 

 

به استناد احادیث و تاریخ این آیه بعد از ابلاغ پیامبر (ص) وصایت خود را به مردم و تعیین خلافت حضرت امیر (ع) نازل شه است. و کمال دین همان ولایت علی (ع) میباشد. 

سوره معارج آیه 1ـ3

سَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ (1) لِلْكَافِرِينَ لَيْسَ لَهُ دَافِعٌ (2) مِنَ اللَّهِ ذِي الْمَعَارِجِ (3) 

پرسندهای از عذاب واقع شوندهای پرسید، که اختصاص به کافران دارد [و] آن را بازدارندهای نیست. [و] از جانب خداوند صاحب درجات [و مراتب] است. 

علامه امینی در کتاب الغدیر ج 1 ص 136 الی 139 در شأن نزول این آیه آورده است. 

بعد از اینکه پیامبر (ص) در غدیر خم وصایت حضرت امیر را ابلاغ کرد، شخصی به نام جابربن نضر (و برخی نوشته اند حارث بن نعمان) آمد پیش حضرت رسول و به حضرت عرض کرد. همانا تو ما را امر کردی که شهادت به یکتائی خدا و رسالت تو بدهیم و ما از تو پذیرفتیم و تو ما را امر کردی که شهادت به یکائی خدا و رسالت تو بدهیم و ما از تو پذیرفتیم و تو ما را امر کردی که پنج بار در شب و روز نماز کنیم رمضان را روزه بداریم و خانه خدا را زیارت کنیم و مال خود را دادن زکات پاک کنیم و ما اینها را از تو قبول کردیم، به اینها اکتفا نکردی تا بازوان پسرعمویت را گرفتی و بلند نمودی و او را بر مردم برتری و فضیلت دادی و گفتی : 

« من کنت مولاه فعلی مولاه» آیا این امری بود از طرف خودت و یا از جانب خدا؟؟؟؟! 

رسول خدا (ص) در حالیکه چشمانش سرخ شده بود فرمود : قسم بخدائی که جز او معبودی نیست، این از طرف خدا بوده. در این هنگام این شخص برخاست در حالیکه میگفت : خداوند اگر آنچه محمد (ص) میگوید حق است، پس سنگی از آسمان بر ما بفرست یا عذابی دردناک بر ما نازل کن. 

هنوز این شخص نزدیک شتر خود نرسیده بود که سنگ ریزی از اسمان فرود آمده و به سرش اصابت نمود و فرو رفت و از دبر او خارج شد، و هلاک شد آن وقت این آیه نازل شد. 

مکان نمای غدیر خم 

«غدیر خم» نام ناحیهای در میان مکه و مدینه است که بر سر راه حاجیان قرار دارد و به خاطر وجود برکهای در این محل که در آن آب باران جمع میشده است، به این نام شهرت یافته است. غدیر در 3-4 کیلومتری جحفه در 64 کیلومتری مکه قرار دارد که یکی از میقاتهای پنجگانه است. در جحفه راه اهالی مصر، مدینه، عراق و شام از یکدیگر جدا میشود. غدیر خم به سبب وجود آب و چندین درخت کهنسال، محل توقف و استراحت کاروانیان بود؛ اما گرمایی طاقت فرسا داشت. 

در سرزمین “جحفه” در “غدیر خم” پیامبر اسلام، علی را به امامت مسلمین برگزید و همه هزاران حاجی از حجم برگشته، با علی بیعت کردند و تمام اصحاب رسول خدا حتی آن سه تن که پس از رحلت پیامبر خلافت را غصب کردند، با علی دست بیعت دادند و به او تبریک گفتند. همه حاضران، این واقعه را نقل کردند، در کتاب نوشتند، حدیث غدیر را حفظ کرده، سینه به سینه منتقل نمودند و شاعران بنام عرب در آن هنگام شعرها سرودند. آن روز، آنچه در ذهن محمد می گذشت، اتصال راه های زمین به آسمان بود و این بار، مسافران را به جاده ای رو به آسمان هدایت کرد. مردم، جهاز شتران را روی هم گذاشتند و محمد با دستان علی، آسمان را برای همیشه به زمین پیوند داد و این گونه آموخت که برای رسیدن به معبود، چگونه دست نیاز بر دامان علی و آل او دراز کنیم و این روز را عید بشماریم، “عید آسمانی” به آن سبب که امام رضا فرمودند: پدرم به نقل از پدرش (امام صادق) نقل کرد که فرمود: روز غدیر در آسمان مشهورتر از زمین است.

بیعت آسمانی 

بیعت لسانی 

پیامبر (ص) در بخش پایان خطبه خود فرمودند : « خداوند دستور داده تا قبل از بیعت با دست، از زبانهای شما اقرار بگیرم.» سپس مطلبی را که میبایست همه مردم به آن اقرار میکردند، تعیین نمودند که خلاصه آن اطاعت از دوازده امام (ع) و عهد و پیمان بر عدم تغییر و تبدیل بر رساندن پیام غدیر به نسلهای آینده و غائبان از غدیر بود. همچنین بیعت با دست هم به حساب میآمد زیرا حضرت فرمودند : «بگویید با جان و زبان و دستمان بیعت میکنیم». 

بیعت عمومی 

پس از اتمام خطابه پیامبر (ص) دو خیمه بر پا شد که در یکی خود آن حضرت و در دیگری علی (ع) جلوس فرمودند. مردم دسته دسته وارد خیمه حضرت میشدند و پس از بیعت و تبریک، در خیمه امیرالمؤمنین (ع) حضور مییافتند و با آن حضرت بیعت میکردند و تبریک میگفتند. 

زنان نیز، با قرارداد ظرف آبی که پردهای در واسط آن بود بیعت نمودند. به این صورت که امیرالمؤمنین (ع) دست مبارک را در یک سوی پرده داخل آب قرار میدادند و در سوی دیگر زنان دست خود را در آب قرار میدادند. 

خطبه غدیر 

پیامبر (ص) بر روی جهاز شتران بالا رفت، و پس از حمد و سپاس پروردگار، با کلماتی گویا و رسا، فصیح و بلیغ، روشن و آشکار، بی ابهام و کنایه، بی استعاره و اشاره، با زبانی قابل فهم عمومی مردم حاضر در صحنه، بی ترس و هراس، و بدون شک و تردید که پس از آن خطبه گویا و بیان جاودانه و رسا، هیچ کس در راه هدایت، و انتخاب امام بر حق، تردیدی نداشت. 

در اینجا به برخی از قسمتهای مهم سخنرانی رسول خدا (ص) اشاره میکنیم : 

اعلان نزول پیک وحی برای معرفی امامت : 

پیامبر اسلام در بخش آغازین خطبه خود فرمودند : 

همانا جبرئیل (که درود خدا بر او باد) سه بار بر من نازل شد، و سلام خدا را رساند و فرمود که در این مکان (غدیرخم) توفق نمایم، و به سیاه وسفید شما اعلام کنم که علی بن ابیطالب، وصی و جانشین و پیشوای شما بعد از من است، جایگاه او نسبت به من، همانند هارون نسبت به موسی پیامبر است، با این تفاوت که پی از من پیامبر نخواهد آمد، علی (ع) پس از خدا و پیامبر رهبر شماست و خداوند بزرگ آیه ای در قرآن در همین مسئله نازل فرمود که : «همانا رهبر و سرپرست شما خدا و رسول او و کسانی هستند که ایمان آورند، و نماز را بپای دارند، و در حال رکوع زکات بپردازند». 

 

علل صبر و انتظار پیامبر (ص) 

آنگاه به علل «سیاست صبر و انتظار» اشاره میکند که چرا تاکنون صبر کرده و برای علی (ع) بیعت عمومی نگرفته است و فرمود : از جبرئیل (درود خدا بر او باد) درخواست کردم تا مرا از اعلام ولایت علی (ع) معاف بدارد، زیرا ای مردم میدانم که تعداد پرهیزکاران اندرک، شمار منافقان فراوان، گنهکاران پرفریب و نیز نگبازانی که اسلام را مورد استهزاء قرار میدهند، وجود دارند. 

 

اعلام ولایت عمومی و جهانی امیرالمؤمنین (ع) 

بدانید ای جمعیت انبوه! همانا خداوند علی (ع) را رهبر و امام شما قرار داد و فرمانبری او را بر مهاجرین و انصار، برپیروان مهاجرین و انصار که راه نیکی پیمایند، بر اهالی شهرها و روستاها، بر حاضر و غائب، عرب و عجم، آزاد و بنده، کوچک و بزرگ، سیاه و سفید واجب کرده است. بر هر خداپرستی، حکم او جایز و قول او نافذ، و فرمان او واجب است. کسی که با او مخالف کند ملعون، و کسی که از او پیروی کند به رحمت الهی خواهد رسید. تصدیق کننده او مؤمن است، خدا او را، و آنکس را که از او شنوائی داشته و اطاعت کند میآمرزد. آنگاه پس از من، امام شما علی (ع) است، امامی که به امر پروردگار شما تعیین گردیده، و پس از او، امامت در خاندان من از فرزندان علی (ع) تا روز قیامت قرار خواهد داشت، روزی که شما خدا و پیامبرش را ملاقات خواهید کرد. 

 

یادآوری لیاقتها و ویژگیهای علی (ع) 

پس از اعلام امامت و ولایت از طرف خدا، ویژگیها و لیاقتهای امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب (ع) را یک به یک، در آن زمان محدود، یادآور شدند: بدانید که هیچ علم و دانشی نبود که خداوند آن را به من آموخت، و من آن را به علی (ع) آموختم که رهبر پرهیزکاران است. و هیچ دانش نبود جز آنکه آن را به علی (ع) سپردم که امام آشکار است. ای جمعیت انبوه مسلمانان! نسبت به علی (ع) گمراه نگردید، و از او گریزان نباشید، و از رهبری او سرباز نزنید، زیرا اوست کسی که همگان را به حق هدایت میکند، و بر اساس حق عمل مینماید، باطل را نابود و از آن پرهیز میدهد، و در راه خدا از چیزی نمیهراسد. 

مردم! علی (ع) انسانی است که به خدا و پیامبرش ایمان آورد، کسی است که جان خود را فدای جان پیامبر کرد، و همواره با پیامبر خدا بود، و هیچکس جز او تسلیم پیامبر خدا نبود….

 

تکمیل دین با ولایت علی (ع) 

پس از اعلام ولایت و یادآوری ارزشهای امام علی(ع) به یک نکته مهم دیگر اشاره می فرمایند که در پیام الهی نیز نهفته بود و آن تکمیل دین با ولایت علی (ع) است. یعنی دین اسلام بدون ولایت امامان معصوم (علیهم السلام) کامل نخواهد بود، و جامعه اسلامی بدون رهبری امام معصوم (ع) به رشد و سعادت نخواهد رسید. 

همانا خداوند عزیز و بزرگ، دین شما را با اعلام ولایت علی (ع) کامل گردانید، حال اگر کسی از امامت علی (ع) و دیگر امام جانشین او که از فرزندان علی (ع) هستند تا روز قیامت، سر باز زند پس از عرضه اعمال بر خدا، از کسانی خواهد بود که همه اعمال او نابود خواهد شد، و جاودانه در آتش قرار خواهد گرفت، که هرگز از شدت عذاب کاسته نگردد، و به آنان مهلت داده نخواهد شد. 

 

افشای چهره واقعی دشمنان علی (ع) 

چون امر الهی در ولایت خاندان پیامبر (ص) ابلاغ، و ویژگیهای امام بر حق برای همگان بازگو شد، پرده از چهره واقعی دشمنان اسلام و امامت که منافقانه در پوشش ظاهری دین منتظر فرصت بودند برداشتند. تا دوستان ولایت آنان را بشناسند و روش برخورد با آنان را بدانند. 

آگاه باشید، همانا جبرئیل از خداوند بزرگ به من خبر داد که هر کس با علی دشمنی کند، و ولایت او را نپذیرد، لعنت خدا بر او باد، پس هر کسی باید در انتظار اعمال باشد که برای فردا پیش فرستاده است. مردم! پروا کنید که با امر خدا مخالفت نمایید، پس لرزان شود قدم هایی که در گذشته با ایمان استوار بود، و همانا خداوند از اعمال شما آگاه است. آگاه باشید، با علی (ع) هیچکس جز بدبخت بد انجام، دشمنی نمی ورزد، و هیچکس جز پرهیزکاران، دوستی علی (ع) را به جان نمی خرند، و جز مؤمن مخلف، کسی به علی (ع) ایمان نمی آورد. 

 

هشدار از قدرت طلبان منتظر فرصت 

سپس به خطر ارتجاع فکری و بازگشت به جاهلیت اشاره کردند و هشدار دادند که مبادا منافقان قدرت طلب، با فریب و نیرنگ امامت را غصب و مردم را به انحراف بکشانند. 

پس از من حاکمان دروغین، قدرت را بدست میگیرند و مردم را به سوی آتش جهنم میخوانند، که در روز قیامت یاوری ندارند. ای مردم، همانا خداوند بزرگ و من از آنان بیزاریم. ای مردم پس از من زمامداران غاصب و پیروانشان و دوستان و یارانشان، در پایین ترین نقطه سوزان جهنم قرار دارند و چه بد جایگاهی برای متکبران خواهد بود!! 

سپس فرمود : «الا لعن الله الغاصبین و المغتصبین» آگاه باشید! لعنت خدا بر غصب کنندگان ولایت اهل بیت (ع) و یاری دهندگانشان. 

 

مسئولیت همگانی تبلیغ 

پیامبر اسلام (ص) برای تداوم امر ولایت علی (ع) تا روز قیامت، به مسئولیت همگانی مسلمین در تبلیغ فرمان الهی اشاره فرمودند: 

وظیفه همه مسلمین، ابلاغ حماسه غدیر است. من علی (ع) را در میان شما، امام مسلمین باقی می گذارم که او و فرزندان او وارث من تا روز قیامت هستند. همانا من امر الهی را که مأمور ابلاغ آن بوده ام را به شما رساندم، که حجت آشکاری بر هر حاضر و غائب است. به آنها که امروز با ما هستند و آنانکه در این جمعیت نیستند. 

آنانکه هم اکنون از مادر متولد شدند یا در آینده متولد خواهند شد. پس بر حاضران در صحنه غدیر، واجب است که امر الهی را به دیگران که حضور ندارند برسانند، بر پدران واجب است که حماسه غدیر را به فرزندان خود تا روز قیامت بشناسانند. 

 

دعا و درخواست از خدا 

آنگاه دست ها را به سوی پروردگار جهانیان دراز کرده و ضمن بیان عاقبت مخالفت با علی (ع) به نیایش پرداختند. 

پروردگارا، دوستان علی (ع) را دوست بدار، و دشمنان علی (ع) را دشمن دار، و کسی که ولایت علی (ع) را انکار کند لعنت کن، و بر آنکس که حق علی (ع) را غصب نماید خشم گیر. پروردگارا! تو بر من این فرمان را نازل کردی که : امامت پس از من به علی (8) تعلق دارد و من آن را برای مردم بیان داشتم. تو فرمان دادی با گزینش علی (ع) به امامت امت اسلامی، دین بندگان تو تکمیل گردد و نعمت تو بر مسلمانان به کمال رسد. تو اسلام کامل را برای مسلمانان انتخاب فرمودی، و در قرآنت یادآوری کردی که «هرکس غیر از اسلام دینی انتخاب کند، از او پذیرفته نخواهد شد و او از زیانکاران است». 

 

فرمان بیعت عمومی 

پس از سخنرانی، شما را به بیعت کردن با علی (ع)، فرا می خوانم، که با او بیعت کنید، و به امامت او اعتراف نمایید و با امامان پس از او بیعت کنید. آگاه باشید همانا من با خدا بیعت کردم و علی (ع) با من بیعت کرد و من از جانب خدای بزرگ شما مردم را برای بیعت کردن با علی (ع) فرا میخوانم پس هر کس پیمان شکند به زیان خود عمل کرده است من از طرف خداوند مأمورم تا از شما برای علی (ع) بیعت گیرم، پس آنچه از طرف خدای بزرگ در امر ولایت علی (ع) نازل شد اعتراف کنید،  او را امیرمؤمنان بدانید و امامت امامان پس از علی (ع) را که از خاندان من، و از فرزندان علی (ع) میباشند، بپذیرید، که آخرین آنها، و قائم آنها، حضرت مهدی (عج) است، تا روز قیامت که به حق قضاوت خواهد کرد. 

شاهدان غدیر 

اجتماعی بزرگ از اقوام و سطوح مختلف جامعه اسلامی، شاهدان عینی واقعه غدیر هستند. 

بیعت کنندگان واقعی با ایمان قلبی دست بیعت دادند. 

بیعت شکنان منافق که به ظاهر بیعت کردند و سیاست پنهان کاری را در پیش گرفتند.

عمار یاسر

 

«عمار یاسر بن عامر بن مالک» ملقب به ابوالیقظان، از صحابیون محمد (ص) و بعدها از طرفداران علی (ع) گردید. 

 

سعد بن ابی وقاص

 

او از قبیله «بنی زهره بن کلاب» بود. کنیه وی «ابواسحاق» است اما گاهی به نام «سعد بن مالک» نیز شناخته میشود. 

 

معاویه پسر ابی سفیان

 

سه سال قبل از بعثت در مکه متولد شد. پدرش ابوسفیان از سرشناسان قریش بود. معاویه همراه پدرش در جنگهای بدر، خندق و چند جنگ دیگر رو در روی محمد (ص) جنگید. پس از مرگ خلیفه سوم ادعای خلافت کرد و با علی (ع) به نبرد برخاست. 

 

میثم تمار

 

ابتدا، غلام زنی از طایفه «بنی اسد» بود. علی (ع) او را از آن زن خرید و آزادش کرد. که بعد از آن از یاران و شاگردان علی (ع) شد همچنین وی از اصحاب پیامبر اسلام به شمار آمده است. 

ابوهریره : پس از فتح خیبر به یثرت آمده و در آن جا اسلام آورد. ابوهریره روایات بسیاری را جعل کرد و به پیامبر (ص) نسبت داده است. شیخ صدوق روایتی را نقل میکند که سه نفر به پیامبر (ص) بسیار دروغ نسبت میدادند که یکی از آنها ابوهریره بود. 

 

حذیفه بن یمان : حذیفه بن یمان مکنّی، از اصحاب پیامبر خدا (ص) و یاران امام علی (ع) است. سیره نویسان او را به بزرگی یاد میکنند. در زمان عمر حاکم مدائن شد هنگامی که امام علی (ع) به خلافت رسیدند، او را به عنوان فرماندار مدائن ابقا کرد. 

 

ابوعبیده جراح : او از کسانی بود که پس از وفات محمد (ص) درسقیفه بنی ساعده حاضر شد. ابوبکر اصرار کرد که او خلافت را بپذیرد اما ابوعبیده نپذیرفت و ابوبکر را برای خلافت برتر دانست. ابوعبیده از نخستین کسانی بود که با ابوبکر بیعت کرد. 

 

عمروعاص : عمروعاص درست قبل از فتح مکه هنگامی اسلام آورد که برتری پیامبر (ص) بر کفار برایش آشکار شده بود. در زمان رویارویی علی (ع) و معاویه به سپاه شام پیوست. 

 

طلحه : او از صحابه رسول خدا است. پس از درگذشت پیامبر (ص)، از بوبکر حمایت کرد. پس از مرگ عثمان با علی (ع) بیعت کرد اما چندی بعد بیعت شکست و در جنگ جمل مقابلش جنگید و کشته شد. 

 

ابوذر غفاری : گفته شده او از نخستین اسلام آورندگان است و به خضوع و ساده زیستیاش اشاره شده. ابوذر که از محبین علی (ع) بود در زمان سه خلیفه در شام زندگی کرد تا اینکه به خاطر انتقاد فراوان از ظلم معاویه، عثمان وی را به مدینه احضار کرد. وی به بیابان «ربذه» فرستاده شد و در سال 31 یا ؟؟؟؟؟

 

سلمان فارسی : او که پس از مسلمان شدن روزبه نام داشت از صحابه ایرانی مشهور بود که محمد (ص) او را از اهل بیت خود خواند. سلمان فارسی حکیمی که خرد و دانشهای ایرانیان و مسیحیان را میدانست از مشاوران محمد (ص)، از جمله طراحی اصلی حفر خندق در جنگ خندق بوده است. سلمان از پیروان علی (ع) و خاندان پیامبر (ص) به شمار میرود. 

 

مقدادبن اسود : او با پیامبر (ص) از مکه به مدینه هجرت کرد و در نبردها در سپاه اسلامی میجنگید. با رحلت محمد (ص)، مقداد پسر اسود، به پیروی از علی بن ابی طالب (ع) از بیعت با ابوبکر سرباز زد اما پس از بیعت کردن اجباری علی (ع) با ابوبکر، او نیز بیعت نمود. 

 

 

منطق استوار غدیر 

حضرت زهرا سلام الله علیها فرمودند : پس از غدیر، «هیچ عذر و بهانهای باقی نماند»؛ زیرا با یادآوری غدیرخم هیچگونه راه فراری باقی نمانده بود. 

اگر بگویند: نمیدانیم!! یا خبر نداریم!! دروغ آشکاری است. 

زیرا حادثه بزرگی که در میان هزاران حاجی که از سراسر بلاد اسلامی در غدیر گرد آمده بودند و اخبار آن را سینه به سینه در همه جا نقل کردند و بگوش همه رسانده بودند، برای احدث جای انکار باقی نگذاشته بود. 

اگر در خبر راویان تردید کنند به دوروئی آشکارتری پناه میبرند. 

زیرا تمام مهاجرین، انصار، اصحاب و یاران پیامبر (ص) در آن حادثه بزرگ حضور داشتند، و پیام غدیر را از قرن اول تاکنون نقل کردند، به طوری که در متن کتاب ها و در شعر شاعران جای گرفت. 

اگر بهانه آورند که بیعت عمومی نبود، بیشتر رسوا میشوند. 

زیرا در گذشته و آینده، تنها بیعتی که عمومی بود، و عموم امت اسلام از هر نژاد و قبیلهای در آن شرکت داشتند، بیعت روز غدیر بود که چنان اجتماعی با چنین کیفیت والائی نسبت به هیچ یک از زمامداران دنیا تحقق نیافته بود. 

و اگر قبول نکنند، به کفر خود اعتراف کردهاند. 

زیرا غدیر خم به امر الهی، و نزول پیک وحی، و در حضور پیامبر اسلام (ص) و سخنرانی و اتمام حجت او با مسلمانان سراسر بلاد اسلامی تحقق یافت. پس چگونه میتوان در برابر آفتاب غدیر، شمع بدست گرفته و به انکار خورشید نشست؟ 

برخی ویژگیهای غدیر خم 

  1. اجتماعی بی همانند 

  2. فراوانی و انبوه حاضران 

  3. تحقق بیعت عمومی 

  4. کیفیت والای حماسه غدیر 

  5. صراحت در گفتار پیامبر 

  6. گواهی حاضران 

  7. راویان فراوان حدیث غدیر 

514 نفر از قرن اول تاکنون راویان حدیث غدیر هستند

 

180 کیلومتر فاصله مکه تا جحفه با جاده کنونی است که غدیر در آنجا قرار دارد

 

10 هجری سالی است که در آن حج الوداع، یعنی آخرین حج پیامبر به وقوع پیوست

 

146 نفر از اصحاب و یاران پیامبر که گواهی آنان در باره غدیر در کتب تاریخی ثبت شده است

 

18 ذی الحجه سالروز عید سعید غدیر خم است

 

33 سال سن علی در هنگام برگزیده شدن به جانشینی رسول خدا در روز غدیر است

63 سال سن پیامبر در هنگام غدیر

برخی امتیازات علی بن ابی طالب (ع) در جانشینی پیامبر اسلام (ص) 

پیامبر گرامی اسلام (ص) قبل از غدیر خم که اعلام رسمی خلافت علی (ع) به شمار میرود، بارها به مسئله امامت و ولایت ایشان بر همگان اشاره فرمودند که برخی از آنها را یادآوری میکنیم. 

آیه «انذار» و حدیث «عشیره»

 

پیامبر (ص) در هنگام دعوت خویشان خود به اسلام، علی (ع) را به عنوان وزیر، جانشین و امام پس از خود اعلام کردند. 

آیه «تطهیر» و «حدیث کساء» پیامبر (ص) هر روز پیش از نماز صبح، درب خانه علی (ع) و زهرا (س) میرفتند و به آنها سلام داده میفرمودند : «خداوند اراده فرمود که شما را از هرگونه پلیدی پاک گرداند، شما هستید اهل بیت من و دشمنی با شما دشمنی با من است…». 

آیه «ولایت» علی (ع)، در رکوع بود که انگشترش را انفاق کرد و در قرآن، به «ولی مؤمنین» توصیف شد. 

 

رستگاری ـ پیروان علی (ع) : پیامبر (ص) بارها فرمود : «فقط علی (ع) و شعیان او رستگاران روز قیامت هستند». 

 

آیه مباهله : یهودیان، دلائل قاطع پیامبری رسول خدا (ص) را نپذیرفتند و قرار شد به نفرین دو طرفه (مباهله) بپردازند. پیامبر (ص) در این ماجرا، علی (ع) را «نفس خود» خواندند. 

 

لقب امیرالمؤمنین : به تمام امت مسلمان دستور داد تا در غدیر، نفر به نفر، به علی (ع) با لقب حقیقیاش سلام دهند. 

 

حدیث ثقلین : میفرمود : «دو چیز گرانبها در بینتان میگذارم: قرآن و عترتم؛ از هم جدا نمیشوند تا آنکه بر سر حوض کوثر، بر من وارد شوند، از عترتم جدا نشوید که هلاک میشوید…» 

 

 

تمام اسلام در او خلاصه بود! در جنگ خندق، کسی نتوانست «عمرو بن عبدود» مشرک که علیه مسلمین رجزخوانی میکرد را شکست دهد. پیامبر (ص) فرمود : «تمام کفر در مقابل تمام اسلام قرار گرفته است». بعد از پیروزی علی (ع) پیامبر فرمود : «یک ضربه شمشیر علی (ع) در روز خندق، از عبادت جنّ و انس (و یا : تمام امت من تا قیامت) بالاتر است». 

 

 

حدیث منزلت : پیامبر (ص) در نبودشان، علی (ع) را به عنوان جانشین خود در مدینه منصوب کرد و فرمود : «نسبت او به من مانند نسبت هارون به موسی است جز اینکه بعد از من پیغمبری نخواهد آمد». 

 

آداب غدیر 

برای شب و روز عید غدیر آداب و اعمال و فضایل بی شماری بیان شده است که برخی از آنها را برمیشماریم. 

1ـ نماز 

نماز در شب و روز غدیر و نیز نماز مسجد غدیر سفارش شده که کیفیت آن در کتب ادعیه مانند مفاتیح الجنان ذکر شده است. 

2ـ روزه 

روزه در روز غدیر، فضیلتی استثنایی دارد. علی (ع) فرمودند: اگر بنده مخلصی در روزه این روز اخلاص داشته باشد، همه روزهای دنیا توان برابر با آن را ندارد. 

3ـ غسل کردن 

علمای شیعه بر استحباب غسل در روز غدیر اجماع دارند و آن را مستحب مؤکد میدانند. بهتر این است که غسل در اول روز انجام گیرد. 

4ـ زیارت 

امام رضا (ع) فرمودند : هر کجا بودی در روز غدیر کنار قبر امیرمؤمنان (ع) حاضر شو! همانا خداوند در این روز گناه شصت سال مرد و زن مؤمن را میآمرزد. به درستی که خداوند در این روز دو برابر آنچه در ماه رمضان و در شبهای قدر و شب عیدفطر میآمرزد، از عذاب جهنم خلاص میکند. 

5ـ دید و بازدید 

امام رضا (ع) فرمودند : کسی که در روز غدیر به دیدار مؤمنی برود خداوند هفتاد نور بر قبر او وارد و قبرش را وسیع میسازد؛ هر روز هفتاد هزار فرشته قبرش را زیارت کرده، به او بشارت بهشت میدهند. 

6ـ پوشیدن لباس پاکیزه و نو 

در روز غدیر دوستداران خاندان امامت خود را آراسته و لباس نو به تن میکنند. امام صادق (ع) نیز در تعالیم خود به این امر سفارش فرمودند : در روز غدیر لازم است مؤمن پاکیزهترین و فاخرترین لباس خود را بپوشد. 

7ـ صدقه دادن 

امام علی (ع) درباره صدقه دادن در این روز فرمودند : فضیلت یک درهم که در روز غدیر داده شود، با فضیلت دویست هزار درهم برابر است. 

8ـ برادر شدن 

عقد برادری یکی از آداب روز غدیر شمرده شده است. مؤمنین به پیروی از پیمان برادری حضرت رسول اکرم (ص) و حضرت علی (ع) در این روز با جاری کردن عقد اخوت با یکدیگر پیمان برادری میبندند. چگونگی عقد اخوت در کتاب مفاتیح الجنان آمده است. 

9ـ اطعام کردن 

اطعام در زبان عربی به معنی غذا دادن است. امام رضا (ع) در این باره فرمودند : کسی که در غدیر مؤمنی را اطعام کند مانند کسی است که تمام پیامبران و صدیقین و مقربان او را اطعام کرده است. 





شهادت منابع اهل سنت به آیه غدیر 

محمدتقی مظفری در کتاب «غدیر در قرآن» مینویسد همه مفسران شیعه معتقدند ایه 67 سوره مائده درباره نصب علی (ع) نازل شده است و حدود 360 تن از دانشمندان اهل سنت نیز این مطلب را پذیرفتهاند. نام  برخی از مفسران و مآخذ و مدارک اهل سنت چنین است : 

این قسمت اصلاحات نوشتاری دارد:

 

1- واحدی – اسباب النزول – ص 150

2- سیوطی – در کتاب الدار المنثور – ج 2، ص 298

3- فخر رازی – در کتاب تفسیر، ج 3، ص 636…

4- نیشابوری – در تفسیر ش ج 6 – ص 194

5- قندوزی – درینابیع الموده – ص 120.

6- آلوسی – در کتاب تفسیر، ج6، ص 176.

7- المنار ج6، ص 463.

8- تاریخ بغداد ج 8، ص 290.

9- تاریخ یعقوبی ج 2، ص 32.

10- شبلنجی در نورالابصار، ص 75

11- مسند احمدبن حنبل – ج 4، ص 281.

12- نسائی در خصائص، ص 22

13- عقدالفرید جزء3، ص 38

14- سیوطی  تاریخ خلفاء ص 65

15- اسعاف الراغبین ص 151

16- مصابیح السنه ج 2، ص 220

17- حلیه الاولیاء جزء 4، ص 23

18- نثراللیالی ص 166

19- خطیب نیشابوری تاریخ بغدادی، جزء 7، ص 377

20- واحدی اسباب النزول ص 150.

21- فخرالدین رازی مفاتیح الغیب، ج 12، ص 50.

22- تاریخ یعقوبی ج 2، ص 93

23- ترمذی صحیح، ج 2، ص 297.

24- سیوطی الدارالمنثور، ج 2 ص 24

25- ابن کثیربدایه و النهایه، ج 5